Twitter is een blijvertje. Ook al vraag ik mij af of het medium bij mij past. In oktober twitterde ik heel voorzichtig over een tweetup voor de Landelijke Archievendag in het Zeeuws Archief. Ik abonneerde mij op op enkele twitteraars en lees dus sindsdien regelmatig waar anderen zich mee bezighouden. Toch ontbreekt nog steeds de behoefte om anderen te laten weten wat ik doe. Daar sta ik (nog) niet bij stil. Toch weet ik zeker dat Twitter blijft. Dat voel je. Het communicatiemiddel biedt nieuwe mogelijkheden waar vraag naar is, zowel privé als zakelijk. Het Zeeuws Archief hoort daar ook bij.
Snel informatie ontvangen en het hebben van contact gelden ook voor Instant Messaging. Toch ben ik hier minder enthousiast over dan Twitter. Voor grote (Amerikaanse) instellingen zie ik de mogelijkheden en voor bijvoorbeeld een landelijke, Nederlandse dienst, maar verder... Alle digitale vernieuwingen vergen veel tijd, maar bij IM lijkt dat buiten proportie. Ik ben dus voor twitter, want twitteren doe je - net als Tjolken lang geleden - overal en altijd.
N.B. Na enig nadenken weer eens een tweet verstuurd!
En twitter wordt ook alleen maar leuker, naarmate je het langer en intensiever doet. Ik vind het ook veel prettiger dan IM. Dat voelt dwingender, op de een of andere manier...
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke vergelijking: tjolken-twitteren. Je kent vast die reclameslogan nog wel: Ik tjolk bij de ... Daar waren diverse varianten op, zoals: Ik tjolk in de dierentuin, ik tjolk op school, ik tjolk bij m'n oma (op schoot?).
BeantwoordenVerwijderen